Anna Więzik

            Urodziła się w 1930 roku w Cieszynie. Jest absolwentką Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika. Przez około 30 lat pracowała w Oddziale Powiatowym PCK. Zadebiutowała wierszem „Aforyzm w indyjskim autokarze" w zaolziańskiej „Gazetce pioniera". Opublikowała tomiki poetyckie „Samotna chwila herbaty" (1990), „Przebłyski" (1992), „Ziarna na drodze" (1995). Jej artykuły, wiersze i dłuższe prace ukazywały się w„ Głosie Ziemi Cieszyńskiej", „Zwiastunie", „Kresach Literackich", „Słowie i Myśli", „Echu Chełmka" oraz w kalendarzach cieszyń­skim i ewangelickim. Zdobyła wiele nagród literackich. Działa w Towarzystwie Przyjaźni Polsko-Indyjskiej. Członkini Klubu Literackiego „Nadolzie" przy MZC w Cieszynie.

Emaus

kupiłam obraz:

„Droga do Emaus"

ileż symboliki zawarła

ta parabola

całe nasze życie

jest droga do Emaus

ciągle czegoś spodziewamy się od Boga

a kiedy jest blisko

nie rozpoznajemy Go

***

Parawan

spoza parawanu słów

mających przekonać

wygląda naga prawda

ironicznie uśmiechnięta

puka palcem w czoło

„po co ten potok zbędności?"

***

Inspiracja

zieleń twego wzroku

odlicza moje kroki

tańczy po klawiaturze maszyny

kiedy pisze wiersz

a może wiesz

że twoja filizofia milczenia

inspiruje mnie

by tworzyć

co może przetrwa i ciebie

i mnie?

... niemądrzy mówią:

„koty są fałszywe"

***

Zbłąkany

zabłądziłeś w małym zagajniku

nazw

boisz się każdej gałązki

i cóż to będzie

gdy wejdziesz w wiekową puszczę

i co będzie

gdy poznasz prawdziwe błądzenie

w gęstwinie

wstydliwie ukrywanych

sformułowań?

***

Apokalipsa

ruszyło czterech jeźdźców

apokalipsy

miliony oczu

zobaczyło niewyobrażalne

tysiące istnień

zniknęło z radaru życia

pozostało osłupienie

w zgliszczach

które na długo pozostaną

w ponadczasowym wersecie

„Panie

naucz nas obliczać dni

żywota swego

abyśmy posiedli mądre serca"

Artykuł pochodzi z „Kalendarza Miłośników Skoczowa” udostępniony dzięki uprzejmości Towarzystwa Miłośników Skoczowa.