Piosenka „Skoczów i siedem wieków" stanowi finał barwnego widowiska Konrada Doktora i Antoniego Poćwierza p.t. „W Trytonowym Grodzie czyli Spiewogra niehistoryczna", którego premiera odbyła się w czasie hucznych obchodów 700-lecia Skoczowa 6 czerwca 1967 r. w amfiteatrze w Parku nad Wisłą. W premierze śpiewogry wzięli udział:

Konrad Doktor — reżyser,

Władysław Rakowski — kier. muzyczny,

Janina Marcinek — choreograf,

Edward Biszorski — scenograf

Wanda Kozieł — kostiumy,

Juliusz Raszyk i Stanisław Szczypka — inspicjenci,

Emilia Broda, Tekla Bystroń, Wanda Domagała, Jadwiga Burian, Irena Duc, Maria Fiedor, Janina Hoffman, Jan Buchta, Teodor Buchta, Władysław Bystroń, Jan Cza-puta, Jan Jakubiec. Jerzy Kasza, Józef Starzyk, Edward Nowak, zespół taneczny i orkiestra.

I

Wprawdzie historia nas ominęła Na historycznych kartach nas brak Chociaż patyną wieki okryły Nie jedno miejsce także nie dwa Nikt nam nie mówi bohater miasto Lub jeden z cudów jaki ma świat Lecz nam wystarczy, że go lubimy Dla nas najmilsze ze wszystkich miast.

Refren

Skoczów i siedem wieków

To i tradycja i czasu szmat

Skoczów, maleńki Skoczów

Jakby nie było także coś wart

Nie zamieniłby dziś skoczowianin

miasteczka tego na inne z miast

Bo gdzieś tam między kamieniczkami

Ukrył wspomnienia z najmłodszych lat.

II

Na mapie świata nie ma go wcale Na mapie Polski maleńki znak Przechodził burze tak jak Ojczyzna Usuwał gruzy przez wiele lat Pożółkłe karty miejskiej historii Zanotowały skargi i łzy Lecz dzisiaj Skoczów w nowej Ojczyźnie Radością wionie jak wiosną bzy.

Refren

Skoczów i siedem wieków itd. ...

Tekst: Konrad DOKTOR Muzyka: Antoni POĆWIERZ

KRONIKA SKOCZOWSKA — publikacja okolicznościowa Towarzystwa Miłośników Skoczowa — 1985 r. Redakcja: Jan WANTUŁA i Tadeusz KOPOCZEK, opracowanie techniczne: Tadeusz KOPOCZEK